Czujniki kontaktronowe a czujniki z efektem Halla
Czujniki Halla wykorzystują również obecność siły magnetycznej do otwierania i zamykania przełącznika, ale na tym kończą się ich podobieństwa. Czujniki te to przetworniki półprzewodnikowe, które wytwarzają napięcie aktywujące przełączniki półprzewodnikowe, a nie przełączniki z ruchomymi częściami. Niektóre inne kluczowe różnice między tymi dwoma typami przełączników obejmują:
Trwałość. Czujniki z efektem Halla mogą wymagać dodatkowego opakowania w celu ochrony przed środowiskiem, natomiast czujniki kontaktronowe są chronione w hermetycznie zamkniętych pojemnikach. Ponieważ jednak czujniki kontaktronowe wykorzystują ruch mechaniczny, są one bardziej podatne na zużycie.
Zapotrzebowanie na energię elektryczną. Przełączniki z efektem Halla wymagają stałego przepływu prądu. Z drugiej strony czujniki kontaktronowe wymagają zasilania jedynie w celu sporadycznego generowania pola magnetycznego.
Podatność na zakłócenia. Kontaktrony mogą być podatne na wstrząsy mechaniczne w niektórych środowiskach, podczas gdy przełączniki z efektem Halla nie są. Z drugiej strony przełączniki z efektem Halla są bardziej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne (EMI).
Zakres częstotliwości. Czujniki z efektem Halla można stosować w szerszym zakresie częstotliwości, natomiast czujniki kontaktronowe są zwykle ograniczone do zastosowań z częstotliwościami poniżej 10 kHz.
Koszt. Oba typy czujników są dość opłacalne, ale ogólnie czujniki kontaktronowe są tańsze w produkcji, co sprawia, że czujniki z efektem Halla są nieco droższe.
Warunki termiczne. Czujniki kontaktronowe działają lepiej w ekstremalnie wysokich lub niskich temperaturach, podczas gdy czujniki z efektem Halla mają tendencję do występowania problemów z działaniem w ekstremalnych temperaturach.
Czas publikacji: 24 maja 2024 r