Czujniki kontaktronowe a czujniki efektu Halla
Czujniki Halla również wykorzystują obecność siły magnetycznej do zasilania otwierania i zamykania przełącznika, ale na tym kończą się ich podobieństwa. Czujniki te to przetworniki półprzewodnikowe, które wytwarzają napięcie aktywujące przełączniki półprzewodnikowe, a nie przełączniki z ruchomymi elementami. Inne kluczowe różnice między tymi dwoma typami przełączników to:
Trwałość. Czujniki Halla mogą wymagać dodatkowego opakowania, aby chronić je przed wpływem środowiska, podczas gdy czujniki kontaktronowe są chronione w hermetycznie zamkniętych pojemnikach. Ponieważ jednak czujniki kontaktronowe wykorzystują ruch mechaniczny, są one bardziej podatne na zużycie.
Zapotrzebowanie na energię elektryczną. Przełączniki z efektem Halla wymagają stałego przepływu prądu. Natomiast czujniki kontaktronowe wymagają zasilania jedynie do okresowego generowania pola magnetycznego.
Podatność na zakłócenia. Kontaktrony mogą być podatne na wstrząsy mechaniczne w niektórych środowiskach, podczas gdy przełączniki z efektem Halla nie. Z drugiej strony, przełączniki z efektem Halla są bardziej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne (EMI).
Zakres częstotliwości. Czujniki Halla można stosować w szerszym zakresie częstotliwości, natomiast czujniki kontaktronowe są zazwyczaj ograniczone do zastosowań o częstotliwościach poniżej 10 kHz.
Koszt. Oba typy czujników są dość ekonomiczne, ale czujniki kontaktronowe są generalnie tańsze w produkcji, co sprawia, że czujniki Halla są nieco droższe.
Warunki termiczne. Czujniki kontaktronowe działają lepiej w ekstremalnie wysokich lub niskich temperaturach, natomiast czujniki z efektem Halla mają tendencję do problemów z wydajnością w ekstremalnych temperaturach.
Czas publikacji: 24-05-2024